Tangled in Thoughts

Bombay നഗരത്തെക്കുറിച്ച്‌ ഓർക്കുമ്പോൾ മനസ്സിലോടിയെത്തുന്ന ചില ചിത്രങ്ങളുണ്ട് എനിക്ക്. കണ്ണെത്താദൂരത്തോളമായി ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന പല വർണ്ണങ്ങളിലും മാതൃകകളിലും പണിത വലിയ കെട്ടിടങ്ങൾ. ബാൽക്കണി ഒരു ആഡംബരമാവുന്ന അവിടുത്തെ തിങ്ങിനിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന apartments. തുണി വിരിക്കാനും മറ്റുമായി മൃഗശാലകളെ ഓർമിപ്പിക്കും വിധം ഇരുമ്പു കമ്പിക്കൂടുകൾ കൊണ്ട് ജനലുകൾ മറച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്ന കുടുസു മുറികളുള്ള ചെറു ഇടങ്ങൾ- ഒരു ശരാശരി apartment ഇങ്ങനെ ആണ്. പലപ്പോഴും അർത്ഥമില്ലാത്ത എന്റെ ദിവസേനയുള്ള യാത്രക്കിടയിൽ അത്തരം കെട്ടിടങ്ങളെ നോക്കിയിരിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട് അവയെല്ലാം തീപ്പെട്ടിക്കൂടുകൾ ആണെന്ന്. ഒറ്റമുറിയുള്ള, വരാന്തകളും പൂമുറ്റവും ഇല്ലാത്ത വീടുകൾ; അവക്കുള്ളിൽ വസിക്കുന്ന അനേകം കുടുംബങ്ങളും വളരുന്ന എത്രയോ കുട്ടികളും.  രാത്രികാലങ്ങളിൽ തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രകൾക്കിടയിൽ ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിൽ അവയെ എപ്പോഴോ  'matchbox houses of  Bombay' എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു. പിന്നെ എപ്പോഴോ ഒരു ശപഥവും എടുത്തു- അധിക കാലം അവിടെ ഒരു  matchbox house ഇൽ കഴിയുകയില്ല. ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ...

Beneath the blue, amidst the green Here we stand, here we breathe As children of the earth. Dear friend, follow me, won't you? As I walk towards these meadows There's much to see and much to listen to. And here, on the nature's lap, we'll sit. Because once in a while, my friend You need an escape, a momentary detour A delightful distraction for some introspection. You'll be surprised, my friend By what you'll learn. So let us sit here In silence, in this green haven. Watch around! Look at the trees standing afar The grazing cattle and the plants in perennial bloom And oh, can't you feel the wind on your face? Close your eyes and sense the arrival of the rains. Relax, we don't need a shield from the rain. Not today, my friend. For today, we'll let ourselves be here. We'll stay here, mind and body. We'll let the rain fall. We'll let the wind blow our hair. For when will another moment come? So just hold my ...

Nothing quite says 'Malayali' like the excitement for Onam and the festivities connected with it. Being a Malayali, I too get excited for Onam every year. Onam involves a myriad of unique and vibrant festivities. But Onam at home has always come with its own set of usual ceremonies. Each day of Onam would begin with the frenzy about making the most colourful Pookkalam possible. Brother and I would pluck flowers, spend an hour or so deliberating on unique Pookalam designs and invariably end up fighting over something or the other. Mother would take me for her usual Onam shopping and  hop between each and every Onam sale/exhibition/market that would open up. Father would buy fresh flowers from the market and take photos of the Pookkalams that Brother and I would manage to create despite our fight. And as a family, we would also patiently watch the new movies played on Asianet, Surya etc. while savouring our Onam sadya and payasam like any other Malayali family. ...