Posts

Showing posts from November, 2013

ചുവന്ന ഗുൽമോഹറുകൾ

വിധി വീണ്ടും അവളെ ക്രൂരമായി അവിടേക്ക്, ഗുൽമോഹർ മരങ്ങളുള്ള ആ വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുകയായിരുന്നു. 6.30 നു തന്നെ ഫോണ്‍ വിളിച്ചുണർത്തുമ്പോൾ ബോസ്സിന് ഉത്സാഹമായിരുന്നു. പ്രശസ്തനായ എഴുത്തുകാരാൻ സഞ്ജയ്‌ രാഘവിന്റെ അകാലമൃത്യുവിന്റെ exclusive കവർ അപ്പ്‌ തയ്യാറാക്കാനായി അവളെ നിയമിക്കാനായിരുന്നു അയാൾ അതിരാവിലെ വിളിച്ചത്. 'ഒരു ഗുദാമിലെവിടെയോ ആണ് അയാൾ മരിച്ച വീട്. വേറെ mediaക്കാരൊന്നും അറിഞ്ഞുകാണാൻ വഴിയില്ല. വേഗം പുറപ്പെട്ടോളൂ. ഡ്രൈവറെ ഞാൻ ഇപ്പൊ തന്നെ അയക്കാം.' ഫോണിന്റെ അപ്പുറത്തെ തലക്കൽ നിന്ന് വന്ന ബോസ്സ്ന്റെ വാക്കുകൾക്ക് പക്ഷെ അനേകം പ്രകാശവർഷങ്ങൾ അകലം തോന്നി.   * * * ഇനിയും ഉണർന്നിട്ടില്ലാത്ത നഗരത്തിലൂടെ ഡ്രൈവർ കാർ  പായിച്ചു . ചിന്തകളിലാഴ്ന്നു പോയ അവളെ വർത്തമാനത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുകൊണ്ടുവന്നത് മുഖത്തേക്ക് പതിച്ച മഴതുള്ളികളായിരുന്നു. വേനലിൽ കാലം തെറ്റി വന്ന മഴ, സഞ്ജയക്ക് ജീവനായിരുന്ന വേനൽ  മഴ. ഡ്രൈവർ  മഴയെ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് വണ്ടി മുന്നോട്ട് നീക്കി. ഇടവഴികളും തെരുവുകളും താണ്ടി മുന്നോട്ട്. സഞ്ജയ്യുടെ ഒപ്പം പലകുറി നടന്ന ആ വഴികൾ ഇന്നും അന്നത്തെപ...

ഇന്നലെ ഇന്ന് നാളെ

പറയാൻ മറന്ന വാക്കുകൾ വൃഥാവിലായ സ്വപ്‌നങ്ങൾ അവ സംഗമിക്കുന്നു ഇന്നെന്നുള്ളിൽ ഇന്നലെയെന്ന യാഥാർത്യമായി ഇനിയും പറയാൻ വെമ്പും നൊമ്പരങ്ങൾ കേൾക്കാത്ത കഥകൾ എഴുതാത്ത വരികൾ എല്ലാം നാളെയെന്ന പ്രതീക്ഷയും. യാഥാർത്യത്തിനും പ്രതീക്ഷയ്ക്കും മധ്യേയൊരു കുഞ്ഞു നൂൽപ്പാലമയി നിൽക്കുന്നതോ ഇന്ന് എന്ന പ്രഹേളിക അന്ത്യമില്ലാത്തൊരു സുന്ദര പ്രഹേളിക.

When Memories Crucify Me

Alone, I sit and weep So often, I've lost the count With stagnant pain as they seep Mercilessly into my thoughts The wretched memories and grief I can't surmount. So many summers have come and gone Still, I burn in my memories As they keep speaking to me in a hateful tone And the painful remembrance kills me. Years has it been. Is this an eternal disease? Memories are all that I have with me Yet they're all that I want to lose The agonizing images will never leave me be At destiny's mercy, I am forever chained To the innumerable memories and now, on me they deluge. For what can I do at all When my key to freedom is what locks me? I scream, I writhe and I fall. On this endless cycle moves my life Knowing too well I am nowhere close to liberty. I've been waiting for an absolution I deserve an escape from my memories. To smile freely for once is my resolution. For then a new life will spring The pain will subside and my heart will find peac...