വിരക്തി..

-
ആരെല്ലാമോ ഉണ്ടെങ്കിലും ആരുമില്ലായെന്നൊരു തോന്നൽ
ദു:ഖമോ ദേഷ്യമോ എന്നറി യാത്തൊരു  വികാരം
വിരിഞ്ഞുകെട്ടിയിരിക്കുകയാണെൻ മനസ്സിനെ
പക്ഷെയാര്‌? ഞാൻ തന്നെയോ അതോ മറ്റാരെങ്കിലുമോ ?

ഒന്നിനും ഉത്തരമില്ലാതെ ഞാൻ നില്ക്കുന്നു
എന്തിനെന്നറിയാതെ ആർക്കുവേണ്ടിയെന്നറിയാതെ
വീണ്ടും അസ്വസ്ഥയാകുന്നു ഞാൻ
എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും പരാജിതയാകുന്നു

ഞാൻ കരയുന്നില്ല, ചിരിക്കുന്നുമില്ല
എന്റെ കണ്ണാടിയിൽ ഞാനെന്നെ കാണുന്നു
ഒരു കണികയോളം ദേഷ്യം ദൃശ്യമല്ല
എങ്കിലും എന്നെയലട്ടുന്ന അസ്വസ്ഥത ബാക്കി

ഒടുവിലിതാ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു വിരക്തിയാണെനിക്ക്
സർവ്വതിനോടും  വിരക്തിയാണെനിക്കിന്ന്
സംഗീതം, മഴ, പ്രണയം, എല്ലാത്തിനോടും...
വിരക്തിയുടെ ആഴങ്ങളിൽ ഞാനലയുന്നു

ഞാൻ തേടുന്നൊരു മോചനം എൻ  ഭ്രാന്ത ചിന്തകളിൽനിന്നു
കാരണമെനിക്ക് വിരക്തിയാണ്
വിരക്തിയോടുപോലും എനിക്ക് വിരക്തിയാണ്
മോചനം ഒരു പ്രതീക്ഷ മാത്രമാകുന്നു ...

Comments

  1. Unknown28 May 2013 at 12:49

    Mochanam orikkalum oru pratheeksha mathramalla. Quoting Andey Dufrein from Shawshank Redemption: "Remember hope is a good thing. Maybe the best of things. And no good thing ever dies." Okke sheriyaavum mashe :)

    ReplyDelete
  2. V a r a d a29 May 2013 at 01:59

    Yes..hope is the only thing that one looks forward to, when one is in despair. Ellaam sheriyaavatte nnu njanum prathyashikkunu :)

    ReplyDelete
  3. Yasir4 July 2013 at 22:12

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  4. Yasir4 July 2013 at 22:15

    Enthirunnaalum Kavithayodu
    ninak Virakthi
    thonniyillalloo...athu mathy...♥

    ReplyDelete
    Replies
    1. V a r a d a5 July 2013 at 08:22

      Hehe :D illa illa ath thonneettilla :) ;)

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

ചില തായ് ഓർമ്മകൾ

-
എന്റെ  പ്രിയപ്പെട്ട പല ഇടങ്ങളും ഭാവനയും കൂട്ടിച്ചേർത്തു  ഒരുക്കിയ ഒരു ദൃശ്യ വിരുന്നു പോലെ തോന്നുന്നു ക്രാബി. ഞങ്ങൾ താമസിക്കുന്ന റിസോർട്ടിന്റെ ചുറ്റുപാടുകൾ കണ്ടാൽ കേരളത്തിലെ ഒരു വീടും പറമ്പും എന്ന് ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തോന്നിപ്പോകും, പശ്ചാത്തലത്തിലെ ക്ലിഫ് ഒഴിച്ച് നിർത്തിയാൽ. പറമ്പു നിറയെ മാവും പ്ലാവും തെങ്ങും കൗങ്ങും മുളയും വാഴയും പച്ചപ്പ്‌ വിരിച്ചു നിൽക്കുന്നു. മണ്ണിൽ lawns വെച്ച് പിടിപ്പിച്ചിട്ടില്ല; താനേ വളർന്നു വരുന്ന പുല്ലുകളും, പൊഴിഞ്ഞു വീണ പ്ലാവിലയും മാവിലയും, അങ്ങിങ്ങായി തലപൊക്കുന്ന വട്ടയില ചെടികളും പൊന്തി മുളച്ചു വരുന്ന ചേമ്പും മറ്റും ആണ് പറമ്പിൽ ചുറ്റും. ഞങ്ങളുടെ കോട്ടജിന്റെ മുറ്റത്തു തന്നെ നിൽക്കുന്നു ഒരു ചെറിയ ഒട്ടുമാവ്, അതിൽ തൂങ്ങി നിൽക്കുന്നു  പച്ചമാങ്ങകളുടെ മൂവർസംഘം. മാവിലകൾക്കിടയിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന മൂവർസംഘം തങ്ങളുടെ ഖാതകരെ കുറിച്ചോർത്തു  ദിനങ്ങൾ ചിലവഴിക്കുകയിരിക്കുമോ എന്ന് ഞാൻ വെറുതെ ചിന്തിച്ചു. കിളികൾക്കു ഭക്ഷണം ആവുമോ അതോ റിസോർട് നടത്തിപ്പുകാർ എടുത്ത് വല്ല തായ് അച്ചാറും ഉണ്ടാക്കുമോ എന്നായിരിന്നിരിക്കുമോ അവരുടെ ചിന്ത?  മറ്റൊരു സാമ്യം എന്താണെന്ന് വെച്ച...
Read more

മുറ്റത്തെ ചക്കരമാവിൻ ചുവട്ടിലെ ഓർമ്മകൾ

-
Image
പതിവ് പോലെ ചെയ്യേണ്ട പണി ചെയ്യാൻ നേരത്തു മാത്രം വരുന്ന നൊസ്റ്റാൾജിക് റഷ് വീണ്ടും ഒരു ചാറ്റൽ മഴ പോലെ മനസ്സിൽ പെയ്തപ്പോൾ  ഞാൻ ഒരിക്കൽ കൂടി കുട്ടിക്കാലത്തിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തി. കൊച്ചി നഗരത്തിലെ ഒരു ഒൻപതാം നില ഫ്ലാറ്റിൽ ഇരുന്നു ഞാൻ രണ്ടായിരങ്ങളിലെ കരിവെള്ളൂരിലേക്ക് വീണ്ടും ഉറ്റുനോക്കി.  നാട്ടിൽ വീട് വെച്ച ആ വേനൽക്കാലം ഇന്നലെ എന്ന പോലെ ഓർമയുണ്ട്. രണ്ടായിരത്തി നാല്  മെയ് മാസം. ദിവസം ഓർമയില്ല. ഏതോ ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പ് തീയതി ആയിരുന്നു എന്ന് മാത്രം ഓർമയുണ്ട്. വോട്ട് ചെയ്യാൻ പോയതുകൊണ്ട് വീട് കൂടലിനു എത്താൻ വൈകി എന്ന് പറഞ്ഞ അതിഥികളെ ഓർക്കുന്നു. ഡെമോക്രസി എന്താണ് പൊളിറ്റിക്സ് എന്താണ് എന്നറിയാത്ത ഒൻപതു വയസ്സുകാരി എനിക്ക് വോട്ട് ചെയ്യൽ ആണോ സദ്യ ഉണ്ണൽ ആണോ ഇവർക്കൊക്കെ കൂടുതൽ പ്രധാനം എന്നായിരുന്നു മനസ്സിൽ.  എന്തായാലും പറഞ്ഞു വന്നത് ആ വേനൽ കാലത്തെ പറ്റി. അത്തവണ പതിവിലും നേരത്തെ വേനൽ മഴ കിട്ടിയിരുന്നു എന്നാരോ പറഞ്ഞത് ഓർക്കുന്നു. വീടിന്റെ അടുത്തുള്ള തറവാട്ടമ്പലത്തിലെ കുളം അത്തവണ നിറഞ്ഞിരിക്കുകയായിരുന്നു, ഞങ്ങളെ കാത്തുകൊണ്ടെന്ന പോലെ. നീന്തൽ അറിയില്ലായിരുന്നെങ്കിലും അച്ഛന്റെ നാടിനെ കുറിച്ചുള്...
Read more

Dual Lives

-
It gets quite maddening to live dual lives; one inside our small screens and one outside of it. Even while we try to replicate the outside world in the world within the small screens, it is not quite the same. In the world within the small screens, there is hardly any sign of real emotions or vulnerability, barring the personal messages. The world of the small screens invites us to "explore" a world full of happiness, adventure, poems and love. It's all either travel bugs happily showing us greener pastures, literally, or the aesthetic curators showing their perfectly decked homes and kitchens despite a seemingly thriving career. Everyone is happy, lucky or in love.  Does the instagram chef have a magical kitchen where the cooking leaves no grease marks? Or does he have a magic spell to make the stains vanish? Why do I see no dishes half filled with water left in the sink from the last meal?  Why does the poet on the internet who sits by the verandah of her ancestral hous...
Read more